| Saraid dla pewności nałożyła na cięciwę kolejną strzałę by być w gotowości gdyby zaszła taka potrzeba. Najwyraźniej jednak limit przeciwników został w pełni wykorzystany na tą chwilę. Opuściła broń, odłożyła strzałę i rozejrzała się po miejscu walki. Wszystko byle nie myśleć o bólu. Tego by tylko brakowało by okazała swą słabość w obecności dwóch krasnoludów. Mieliby używanie przez długie godziny, a obawiała się, że jej cierpliwość nie jest aż tak dobrze wytrenowana by ewentualne kpiny znosić z kamienną twarzą.
Pomogło pojawienie się Alexandra. Jego obecność pozwoliła jej skupić się na czymś innym niż sygnały, które wysyłała ranna część jej ciała. Liczyła, że kapłanka da radę pomóc Sigismundowi, którego obrażenia nieprzyjemnie zległy na jej sumieniu.
Cierpliwie czekała aż Juliene znajdzie chwilę by jej pomóc. Nalegała jednak by stało się to dopiero wtedy gdy rany pozostałych zostaną opatrzone.
__________________
“Listen to the mustn'ts, child. Listen to the don'ts. Listen to the shouldn'ts, the impossibles, the won'ts. Listen to the never haves, then listen close to me... Anything can happen, child. Anything can be.” |