| Yerg wszedł do komnaty jadalnej, po czym ciężko spoczął na najbliższym krześle. Dawno tak nie oberwał, tępy ból rozchodził mu się po całych plecach, ale gdyby trzeba było, wiedział, że nie rozczulałby się nad sobą. Długo się nie nasiedział, tych kilka świeżych bestii równie szybko przybiegło, co zginęło. Gdy zobaczył Ragnara, Teodora i Zirniga w drzwiach wszystko się wyjaśniło. Jak się okazało nie tylko jemu się dostało, a widząc rany khazadów wolał nie pytać z czym im przyszło się mierzyć. Grunt, że wygrali. Von Walter przemówił i trza mu było coś odpowiedzieć.
- Jeśli będzie trzeba, to mój topór się jeszcze nie stępił - odrzekł Yerg spluwając na posadzkę, po czym szybko przydepnął to miejsce widząc krew. |