| Niezupełnie Icarus. Jestem rpgowym wyznawcą epikureizmu, czyli: grać należy tak, by sprawiało to przyjemność. Jest to inna płaszczyzna rozumowania, niż podział na szkoły: wolno zabijać, czy nie wolno. Dla mnie szkołą jest jedna: jest przyjemność, czy jej nie ma. Podoba nam się sesja, czy też się nie podoba. Jeśli dla Zapa, czy dla Ciebie wzajemne wyrzynanie się dodaje tego niezbędnego czegoś, to super. Grasz tam, gdzie Ci to pasuje. Jeśli sprawia mi przyjemność co innego, gram gdzie indziej.
Mnie jedynie dziwi niekiedy ocenianie, co lepsze, a co gorsze, co prawdziwsze, a co takie mniej prawdziwe, co jest dla prawdziwych rpgowcow, a co dla tych niedoświadczonych. |