| Anzelm wkraczając do tego brudnego miasta poczuł się prawie jak w domu, albowiem smród, brud, śmiecie czy ubóstwo nie było mu obce. Nie znaczy to że lubił to, ale jak się nie ma co się lubi to się lubi co się ma.
Śmieciarz szedł jak zwykle z tyłu, w milczeniu czy to zadumie ciężko było powiedzieć, natomiast oczy Wujaszka wszystko rejestrowały z wielką uwagą i ciekawością. Słowa kapłanki, która coś tam mówiła Anzelm wpuszczał i wypuszczał, bowiem jak zwykle kapłanka ględziła o powinności czy jakimś tam heroizmem. Anzelm nagle machnął ręką i po chwili zorientował się, że kapłanka dziękuje mu .. ale za co dokładnie to nie wiedział.
„Szlag.. znów Wujaszek wpędził się w kłopoty” - przemknęła mu przez głowę myśl.
Oczy śmieciarza spoczęły na pomniku Sigmara. Nie podobało mu się to, choć nie był aż nadto religijny czy bogobojny, ale takie plugawienie, wandalizm zupełnie mu się nie podobał. Cóż jednak zrobić..
Gdy Kislevita rzucił że zostaje, Anzelm już zrozumiał za co mu kapłanka podziękowała więc mina Wujaszka lekko się skrzywiła. Faktem było że chętnie zarobi parę złociszy by móc swój wspaniały plan wprowadzić w życie. Miał też nadzieję, że dostaną czas wolny, a ten zamierzał spożytkować na przechadzkę po mieście. Oczywiście zamierzał odwiedzić najbardziej zapchlone miejsca by poszukać wraz z wózeczkiem jakiś skarbów. Trzeba było zebrać odpowiednie fundusze by jakoś się uzbroić, dozbroić.. może nie siebie samego ale towarzyszy. W końcu ktoś musi dbać o ich.. bezpieczeństwo.
„No i można by zapoznać się z miejscową ludnością. Ci którzy żyją w mrokach miasta, pod miastem najwięcej wiedzą. Przy okazji poszukam noclegu.. w karczmie spać nie zamierzam..”
__________________
Dzięki za 7 lat wspólnej zabawy:-) |