| Po wizycie w Zakonie Tajemnic Otto starał się uporządkować wszystkie słowa przełożonych w głowie. Czuł, że powierzona została mu ważna misja, której wykonaniu chciał się w pełni poświęcić. Oczywiście nie miał zamiaru zaniedbać głównego zadania, które również pragnął wykonać należycie.
Przed wyjazdem odprawił konieczne modły i złożył krwawa ofiarę na ołtarzu sprawiedliwości. Miało to zapewnić pomyślność całej wyprawie, tak aby żadne tajemnice nie pozostały przed nimi ukryte.
W czasie drogi Otto postanowił zapoznać się z innymi towarzyszami podróży. Przedstawił się każdemu z osobna, zapytał o imię, profesję i poprzednie losy. Był ciekaw jakim poczuciem sprawiedliwości dysponują jego towarzysze. Postanowił każdemu zadać pytanie, aby to sprawdzić.
Większość drogi spędził na rozmowach. Starał się pomagać każdemu, kto tego potrzebował. Rozbijając obóz pracował tak ciężko jak tylko mógł. Pomagał rozkładać posłania, zbierać drewno na opał, pilnować aby ognisko nie dogasało. Zgłosił się na ochotnika do pełnienia warty, która wypada w najciemniejszym momencie nocy.
-Potrafię widzieć w ciemnościach. Mam bardzo bystry wzrok i na pewno wypatrzę zagrożenie. - Przekonywał.
Cały czas rozglądał się uważnie z nadzieją, że dostrzeże coś godnego uwagi i w porę wypatrzy ewentualne zagrożenia. |