| I nagle obie zamarły. Odwrócił się w ich stronę... Chłód bijący od jego oblicza był daleko silniejszy niż temperatura na dworze, która rzekomo była "największym mrozem od 110 lat". Spojrzał jeszcze przez chwilę na dziewczynę, po czym wrzucił to, co trzymał w dłoni (broń?) do torby i z nią zaczął powoli zmierzać w kierunku samochodu.
Uśmiech, wesołe a zarazem okrutne spojrzenie i szybki, nerwowy ruch w kierunku kieszeni kurtki. Szybki, wyćwiczony przez lata ruch potrzebny do otwarcia posrebrzanej, a może i srebrnej papierośnicy, stylowe wyrwanie z niej jednego z papierosów, brzdęk zapalniczki, chyba oryginalnej Zippo i po chwili wypuszczał już z ust dym. Normalnie nikt nie przerażałby zapalaniem papierosa. On jednak to robił...
Zaciągnął się może dwa razy i cisnął papierosa do śniegu. Dopiero wtedy obie zagapione kobiety zorientowały się, że dzieli je od niego już tylko parę metrów... Ostatnie głębokie oddechy, a po chwili...
[center:a1e35b1938]stuk, stuk[/center:a1e35b1938]
Michael, widząc rosłego mężczyznę pukającego w szybę jego wozu, szybko otworzył okno i wbił pytające spojrzenie w człowieka.
- Podinspektor Ian Callers- powiedział, machając przed oczami nauczyciela dokumentem w oprawce, do której podczepiona była szpanerska odznaka- Ujęcie groźnego więźnia, czekam na radiowóz. A państwo co tutaj robią? Ta okolica jest bardzo niebezpieczna. Powinienem wypisać mandat za wjazd na zamknięte rejony...- przerwał, po czym zaśmiał się cicho- Ale chyba odpuścimy sobie ten obowiązek, prawda?
- Tak, tak- odparł Michael, a na jego twarzy także wykwitł uśmiech. Wymuszony?- Co tu robimy...?- powtórzył pytanie i zerknął pytającym spojrzeniem na Marylin i Solveig.
I to ma być facet? Najgorsze zawsze zwali na kobiety...
__________________
Kutak - to brzmi dumnie. |