| Grzeczny był w swej robocie. Doskok, uderzenie, uskok, blok, doskok, uderzenie… I tak bez końca. Troll, jeden z trzech, został upolowany, ale na tym skończyło się sranie babci. Trolli było trzech. Równie dobrze mogło być stu trzech. „Kurwa, trzeba było bronić przeprawy a tak kurwy rozlazły się na wszystkie strony!” pomyślał Grzeczny niegrzecznie kopiąc w kroczę jakiegoś chuja z głową chuja. Albo czego innego. W ferworze walki Matt nie zwracał na to uwagi. Ważny był młot Góry, który gdzieś mu świstał koło ucha od czasu do czasu. „Może i te kurwy mają Trolle, ale my mamy nas!” pomyślał wściekle robiąc korbaczem w psią mordę na dwóch łapach spostrzegając, że jej posiadacz ma w szponiastych, chwytnych łapach krzywą szablę. „Do budy!”
-Jedenasty oddział do mnie! Wulfhart, Otterbein, wycofajcie się do placu, musimy skupić naszą siłę w jednym miejscu bo nas wybiją!
„Kurwa zostawią nas chuje na przepadłe! Skurwiele! Kurwy! Chuje! Kurwa!!”
- Trzynastka! Trzynastka!!! W tył, ale kurwa równo! – Grzeczny wydał ten rozkaz niechętnie świadom tego, że wycofując się oddają pole i tracą moralną przewagę. Ale taka była konieczność. Po wycofaniu się jedenastki pewnym było, że wnet zaczną się cofać pozostałe oddziały. Grzeczny nie chciał by jego ludzie „Swoją bohaterską śmiercią okupili życie innym”. Wszystko szło kurwa nie tak. Mieli go posłuchać i bronić się na brzegu rzeki.
- Góra! Bież go kurwa z lewej! – Grzeczny wskazał odgradzającego im drogę odwrotu Trolla wielkoludowi. Sam skoczył z prawej mijając sękatego buka, który monstrum służył za maczugę. Korbacz wywinął młyńca po czym Grzeczny przypierdolił wielkiej bestii prosto w kolano. Góra poprawiał. Chłopaki z trzynastki się cofały. Musieli się przebić. Do reszty.
Musieli…
.
__________________
Bielon "Bielon" Bielon |