| Pełen wigoru potrajanego przez adrenaliną, która na jego nieszczęście przez atak i ucieczkę przyśpieszyła delikatnie obieg krwi w organizmie. Rozpoczął czynność zgoła niebezpieczną, acz z jego wiedzą i umiejętnościami był pewien, że skuteczną i kontrolowaną. Rozwiązał sznur, którym był na wpół przepasany. Nie zwracał uwagi na żołnierzy. Jeżeli teraz się przerazi, jeżeli teraz się zatrzyma to, za kilka chwil zginie tak, czy inaczej.
Oni stanowili mniejsze zagrożenie, a On chciał przetrwać.
Jego długoletnie doświadczenie, umiejętności czytania łańcucha epidemiologicznego, zmysł leczniczy podpowiadały mu, że toksyny, które zostały wpuszczone do jego organizmu działają podobnie, jak większość zakażeń. Zakładając, że zarażenie rzeczywiście następuje poprzez kontakt fizyczny, najprawdopodobniej poprzez wpuszczenie do krwiobiegu trucizny, tudzież innej szkodliwej substancji to przy wykorzystaniu odpowiedniej wiedzy, zdrowego rozsądku i szczypty umiejętności medycznych można jej rozwój powstrzymać.
Czasu miał niewiele. Krew mimo, że popędzana przez adrenalinę, nie zdążyła się jeszcze przepompować, ale na pewno niedługo to nastąpi. Nie zdążyła się przepompować, więc nie dotarła do serca, mózgu. Przecież wciąż żył.
Wracając do czynności, które ów elf wykonał- to tuż po rozwiązaniu sznura zaczął poszukiwania. (...)
Kiedy wreszcie odnalazł najdalszy punkt, najprawdopodobniej jeszcze na ręku, do którego toksyczny płyn się dostał to tuż nad tym miejscem stworzył opaskę uciskową. Wiedział, co się z tym wiąże, ale znał też zagrożenie...
__________________
"Wyobraźnia jest początkiem tworzenia.
Wyobrażasz sobie to, czego pragniesz,
chcesz tego, co sobie wyobraziłeś i w końcu
tworzysz to, czego chcesz." |