| Opinia wieśniaków na temat von Antary ostatecznie przekonała Elise, że nie warto z nimi rozmawiać, dalszej wymiany zdań już nie słuchała. Bo i po co?
- Przepraszam, nie powinnam była tego mówić.-zwróciła się ugodowo do Mierzwy i usiadła na poboczu żeby choć na chwilkę dać odpocząć nogom kiedy inni jeszcze próbowali chłopów przekonać czy też zastraszyć.
Nieco zdziwiło ją kiedy wrota się otwarły wypuszczając starą kobietę, która do nich podeszła. Ochotniczka słuchała jej słów z nieodgadnioną miną, a kiedy tamta skończyła wstała, otrzepała spodnie i siląc się na obojętny ton rzuciła w stronę towarzyszy:
-Pora się zbierać póki jeszcze możemy, mamy misję do wykonania.
Miała nadzieję że większość pamięta z czym i gdzie mają się udać a także rozumie że powstrzymanie zarazy jest ważniejsze niż próby ratowania dzieci którym i tak już pewnie nie sposób pomóc, ale jeśli ktoś chciał zostać nie zamierzała się wtrącać, jego wybór. |