Argena już dawno zostawiła wszystkich za sobą. Znajdowała się na schodach owijających się wokół niebosiężnej, skalnej kolumny. Stopnie były stare i gdzieniegdzie pokruszone, ale nie stanowiło to problemu dla demonicy, gdyż za każdym razem trafiając na szczerbę w stopniach rozwijała skrzydła i przelatywała dalej.
Wspinając się dotarła do warstwy chmur, które całkowicie otuliły ją i wszystko co wokół niej się znajdowało. Czuła się tak, jakby wędrowała w białym, wilgotnym puchu. Strzępki chmur przyklejały się do ciała Argeny powodując niezbyt przyjemne uczucie. Otrzepała się i jeszcze bardziej przyspieszyła, chcąc jak najszybciej dotrzeć do swojego celu. Czuła, że artefakt, na którego poszukiwaniu spędziła wiele ostatnich dni jest już blisko...
I w końcu wychynęła z chmur, aby ponad sobą dostrzec szczyt skalnej iglicy. Schody kończyły się, prowadząc na płaską platformę. Na samym środku, na podwyższeniu wykonanym ze szczerego złota spoczywała Korona Władzy!
Argena podeszła ostrożnie do artefaktu, spodziewając się, że obiekt jej poszukiwań zabezpieczony jest kolejną śmiertelną pułapką lub że zaraz pojawi się kolejny strażnik, z którym będzie musiała walczyć. Nic takiego się nie stało. Korona Władzy była na wyciągnięcie ręki. Wystarczyło założyć ją na skronie, aby wszystkie marzenia stały się rzeczywistością. Demonica chwyciła artefakt w obie dłonie i powoli, z nabożną czcią założyła sobie na głowę.
W tym momencie poczuła przypływ mocy. Nieznana energia wypełniła ją całą, od czubków palców u stóp do końcówek włosów na głowie. Wiedziała, że teraz jest niepokonana i wszystko co zechce, stanie się!