Viconia szybko otrząsnęła się z chwilowego szoku. Na dźwięk głosu brodacza wszystkie mięśnie jej pleców spięły się, czemu towarzyszyło uniesienie się podbródka dziewczyny. Rozkładając ciężar ciała równomiernie dziewczyna nieznacznie obróciła się w stronę mężczyzny, powoli zakładając ręce i lekko napinając wyraźnie zarysowane na nich mięśnie. Jej oczy lekko się zwężyły, spojrzenie stało się twarde, a mięśnie twarzy ułożyły się w spokojną, dostojną i przerażającą maskę.
-Rozumiem. Powiedz zatem co to za przysługa, którą mamy Ci wyświadczyć w zamian za Twoją pomoc? I sądzę, że jesteś człowiekiem, który ma na tyle rozwinięty instynkt samozachowawczy że nie próbowałby nas oszukać w żaden sposób... - Viconia lekko odwraca głowę by rzucić spojrzenie Victorii, a następnie spokojnie wraca wzrokiem do brodacza.
Rzuty na charakter: