| Miło było znów wrócić do pracy. Mimo wszystko. Spokój i sielanka to fajna sprawa, ale jednak czegoś brakuje. Od adrenaliny można się szybko uzależnić. Czy będzie skazana na całe życia odwalania brudnej roboty, bo bez tego już nie umie żyć? Trochę przerażała ją ta wizja.
Nowy szef nie wyglądał jakoś specjalnie strasznie ani poważnie. Najważniejsze, że miał dla nich poważne zadanie. Aneta z ciekawością obserwowała nowych, była ciekawa czy wpasują się w ich grupkę. Miała wrażenie, że Tanya już się wpasowała, ale w oko Daniela. Na Neti Seraf tak nigdy nie patrzał. I nie wiadomo czemu, w dziewczynie budziło to zazdrość. Taka chyba kobieca natura, że chcą być zawsze podziwiane. Na dodatek ta nowa była ruską. Oj będą z tego kłopoty. A poza tym jeszcze jakiś koleś o imieniu Ismael... skąd oni ich biorą? Chociaż jakby an to nie patrzeć, Polacy w Neapolu też niecodzienny widok, jeśli o gangsterski światek chodzi.
W czasie akcji Aneta postanowiła się nie wychylać, chciała zobaczyć jak sprawią się nowi. John zrobił na niej dobre wrażenie, gdy oddał strzał. Znaczy umie podejmować samodzielne decyzje i nie będzie go trzeba prowadzić za rączkę. Oczywiście w ciągu sekundy rozgorzała walka i zrobiło się gorąco. Neti sięgnęła po pistolet, chciała skorzystać z nowych umiejętności i okazało się to dobrym wyborem. Nagle wszyscy przerzucili się na noże czy jak? Kobieta nie spieszyła się, spokojnie przycelowała i oddała strzał w jednego z ochroniarzy martwego celu.
__________________
Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher |