| Ich pracodawca był draniem bez serca. Być może psychopatą a na pewno mieścił się w Marusowej definicji "potwora". Zabicia chłopaka było zbędnym pokazem siły. Nie robił to na nim osobiście żadnego wrażenia. Naoglądał się śmierci i to o wiele drastyczniejszych już nie raz. Kiedyś być może będzie miał okazje się z nim policzyć. Jednak teraz życie zmusiło go do pracowania dla tego chodzącego elfiego ścierwa. Równie gładko przyjął wybranie brodacza na dowódce. Miał taki przydział dość głęboko. Przydzielono im pieniądze czas i miejsce spotkania. Gdy się rozdzielili jego przyjaciel Ulf rzekł:
-Kurdupel ma racje...- zwrócił się do Marusa -Trza by było kupić jakieś żarcie, bo ciężko będzie tam na dole bez zapasów...- wzruszył ramionami. Czekał na propozycję kompana.
-Trzeba będzie kupić nie tylko jedzenie. Woda może być równie deficytowa.
Resztę rzeczy do takiej głuszy już mam.-potrząsnął pełnym plecakiem Marus
-Na razie jesteśmy ogólną zbieraniną, może jednak coś z tego będzie. Jak zejdziemy do podziemi trzeba będzie “usunąć” naszego szefa ze stanowiska. Ciężko widzę dowodzenie kogoś kogo zupełnie nie znamy. Niby krasnolud to i pewnie honorowy i uczciwy. To jednak w takich miejscach jak to tak samo zaleta jak i wada. Proponuje byśmy póki co rządzili demokracją. Póki nie wyłoni się jakiś naturalny lider, trzeba by ich wszystkich lepiej poznać. Trzeba ich będzie wyczuć, bo ten elf na pewno nie dostanie takich stawek jakich żąda. Możemy się też póki co nie sprzeczać z brodaczem. I mieć wszystko co powie a byłoby nie wygodne w poważaniu-zakończył obaj wiedzieli, że lojalność ich obu kończy się głównie na ich dwójce. |