Wnerwik

- Dzięki - rzucił do ghoula z niepewną miną. Wydawało się, że nie często wypowiada to słowo i miało ono dla niego dziwny wydźwięk.
Zazwyczaj po prostu brał to co chciał i nie dziękował. No bo komu? Trupom?
"Dzięki, stary, że oddałeś mi swoje fanty i dałeś wychędożyć swoją córkę?".
- Mathias Alfsson - przedstawił się. - Z "Vikingów" - dodał, tak na wszelki wypadek. Podejście wielu osób zmieniało się gdy dowiedzieli się, że jest gangerem z jednego z najsilniejszych bandyckich klanów na pustkowiach.
Oczywiście, o ile słyszeli o jego gangu.

- Szkoda, że nie mam swojego obrzyna... - Mruknął pod nosem, z wolna podchodząc w stronę wejścia do ich przemiłej klatki. Starał się robić wrażenie niegroźnego.
- Biegnijcie za mną - rzucił półgębkiem do truposza i amazonki. Nie, nie zależało mu na nich. Po prostu wiedział, że gdy będą uciekali w trójkę będzie miał o wiele większe szanse, by nie zostać zabitym. Dziewczyna ani ghoul nie wyglądali na szybkich biegaczy...
Kiedy strażnik otworzy drzwi Alfsson miał zamiar zerwać się do biegu, mając na dzieję, że łowca niewolników będzie zbyt zajęty wrzucaniem tamtego kolesia, by go zauważyć. A gdy zauważy to zapewne dopiero wtedy gdy oberwie pięścią w twarz i zostanie rzucony o elektryczną siatkę.