| Ghul spojrzał zmęczony na dziewczynę. Wyglądała okropnie. Coś mu podpowiadało, żeby ją zostawił ewentualnie strzelił w łeb żeby się nie męczyła. Spojrzał na nią raz jeszcze. Przypominała mu jego córkę, którą tak niefartownie stracił te kilka pokoleń wstecz. NIE MÓGŁ TEGO ZROBIĆ! Po prostu nie był by w stanie przyłożyć jej do głowy pistoletu i pociągnąć za spust.
Mimo tego, zatrzymał się. Wiedział że nie dobiegnie do lasu, ale on miał szansę. I jak ostatni głupi, postanowił tą szansę se skrócić o połowę... Wziął ją na plecy, niczym worek i tak jak kiedyś go uczono w regularnej armii, nicz żółte skurwysyny zrzuciły im na łby bomby atomowe, zaczął biec wolniej, ale przy tym starając się zaoszczędzić więcej energii na później. I miał nadzieję, że ten ze strzelbą nie strzela choć w połowie dobrze jak on.
__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być. |