| Baltazar zwrócił się do Dona.
- Ma rację, jest za potężna, chwilowo pozostaje nam tylko jej uważna obserwacja. Kazałem też powiadomić o niej przywódców miejscowych kultów. Może ostrzegą wiernych i utrudnią jej choć trochę przekabacenie ich na swoją stronę...
Kapłan następnie wyszukał w tłumie Samarithę.
- Coś mocniejszego, skarbie - odetchnął siadając ciężko na zydlu. Nie miał zamiaru się spijać, wszak poniekąd nadal był w pracy, a ludu było sporo. Miał jednak nadzieję, że mały strzał przywróci mu choć trochę energii po ostatnich zdarzeniach. Najwyraźniej celem sukkuba w tym mieście nie była dominacja nad jego mieszkańcami, zdawał się robić to mimochodem w ramach swej chaotycznej natury. Czemu więc zatem tak potężny demon postanowił objawić się właśnie w Riddleport? Spojrzał w kieliszek i zobaczył przez niego zniekształcony obraz barmanki, która chciała wstąpić do Szyfromagów, by badać tajemnice miasta.
- Plama na niebie... - wyszeptał. - Albo brama...
Podrapał się po łysawym czole.
- Co właściwie wiesz o tej ciemności zalegającej na niebie? Masz może już jakieś kontakty u tych miejscowych mistyków? Co oni o tym sądzą?
Jeśli nie mógł już pokonać demonicy, to może przynajmniej mógł ją uprzedzić w tym, co planowała. |