Żołnierze nie mieli nic przeciwko towarzystwu Joachima. Właściwie to nie mieli wiele do gadania, gdyż kapitan grupki stwierdził, że obecność szlachcica jest im wysoce na rękę. Wszak dzięki jego zeznaniom mogli schwytać podejrzanego magika. Joachim podejrzewał, że dowódca grupki zwyczajnie chce się z nim zaprzyjaźnić by stworzyć sobie tak zwane plecy u kogoś wpływowego.
-
Ruszamy na południe. Rozglądajcie się za śladami samotnego podróżnika!- krzyknął do swych ludzi. Joachim był już pewien, że starszy człek faktycznie był podatny na sugestie i wpływy kogoś bardziej znaczącego. Towarzyszący oddziałowi szlachcic miał sporo czasu by prowadzić dalsze obserwacje. Żołnierze mieli mieszane odczucia. Być może podejrzewali, że odnalezienie samotnego magika jest tak trudne jak znalezienie igły w stogu siana. Inni pewnie obawiali się samego spotkania z czarodziejem. Wszak każdy w Imperium wiedział, jak niebezpieczni są to ludzie.
Joachim miał też czas by przyjrzeć się Kurtowi. Samotnik zdawał się być nie głupim i znał się na robocie. Gdy tylko zatrzymywali się by poszukać jakiś śladów nie czekał na wyniki badań dwójki oddziałowych zwiadowców. Sam też schodził z grzbietu wierzchowca i przyglądał się glebie, oraz wszystkiemu, co mogło pomóc w poszukiwaniach. Niestety. Nie znaleźli nic. Późnym południem zatrzymali się przy niewielkim lasku o podmokłym i grząskim terenie.
-
Źródło rzeki Narn.- wyjaśnił kapitan -
Jest już późno. Zatrzymamy się tu na noc. Jutro o świcie zaś udamy się do Unterbaum. To jakieś dwa dni drogi na południowy zachód stąd.- człek spoglądał głeboko w oczy Joachima wszystko mu tłumacząc -
Tam powiadomimy miejscową straż, by posłała po prawdziwych łowców czarownic, by przeczesali okolice, a także doniesiemy o twej odwadze i pomocności mości Joachimie. Jeśli chcesz możesz nam towarzyszyć do samego Unterbaum.- zaproponował.