potacz

REX i RAY

-A skąd ten samarytański odruch do obcych, miła Pani? Ray uśmiechnął się do dziewczyn. Nie pięknym, ale szczerym uśmiechem.
-Jesteśmy ludźmi. Metalowymi, ale zawsze ludźmi. I nie lubimy gdy złe rzeczy się dzieją. Na zło reragujemy. Złemu odpowiadamy. A Twoją koleżankę widać to zło spotkało. I nie bójcie się. Jakkolwiek mało ludzi się spotyka bezintersownych, tak naprawdę chcemy wam pomóc. Właśnie bezinteresownie.
Stali tak, dwaj metalowi ludzieprzy dwóch młodych dziewczynach. Lekki zaduch unosił się w powietrzu, wypełnionym aromatem pieczonych mięs, świeżych warzyw i piwa.
Spojrzeli na pytającą dziewczynę:
- Muszę się dostać do Zakonu Złotego Smoka... Możecie mi w tym pomóc?
Rex i Ray spojrzeli po sobie:
-Pomożemy. Choć sami nie wiemy, w którą stronę tak naprawdę się udać. Ten zakon to legenda. na chwilę zamilkł. Ale po Twojej broni było widać, że prawdziwa.

-Pomożemy Ci. - Odezwał się ten drugi, nazywany Rexem.

 

__________________
"Głową muru nie przebijesz, ale jeśli zawiodły inne metody należy spróbować i tej."