| Już na samym początku zaznaczam - masz +1 punkt obłędu (PO).
Jasnobłękitne światło bijące ze ściany -wraz z pochodnią- zniknęło. W Twym umyśle powstała przerażająca wizja - ściana się rozstępuje, a za nią stoi zniewalającego piękna, wysoki na dwa metry elf. Podszedł do Ciebie, uniósł zapłakaną na wysokość swej twarzy (był niezwykle silny, a jednocześnie tak przystojny; nie chciałaś Mu się opierać) i zaczął namiętnie całować. Tak, jak nie mógłby tego dokonać żaden śmiertelnik. Czy człek, elf czy też krasnolud, żaden jemu nie dorównywał. Oparł Cię o ścianę i... Usłyszałaś nagle gromki, wręcz ogłuszający rechot starca (a może młodego człeka? Któż to wie!).
-Dobrze, dziecino... Pierwsza próba już za Tobą! Pora na trzy kolejne... - Rozległ się cichy szept, zapewne tej śmiejącej się przed chwilą osoby.
Na miejscu poprzedniej ściany ujrzałaś przed sobą dziwną, zielonkawą substancję z wplecionymi w nią muchami. Po poprzednim doznaniu, niewiarygodnie wręcz przyjemnym, przyszła pora na ohydztwo. Składała się wyłącznie z flegmy i innych jeszcze mniej przyjemnych substancji, a wplecione w nią były pająki, ślimaki, muchy i Sigmar wie co jeszcze...
__________________
Popierajmy Arcyksiężną Milly! |