lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Almena · 06-01-2007, 14:14

x Zbieracie się powoli do dalszej drogi, gdy nagle słyszycie głośny, przedziwny świst. Po twarzach uderza was bardzo silny powiew wiatru, lodowatego wiatru, i czujecie jak chłód spełza wam w dół po karkach, a każdy nerw wam zadrżał, porażony niepokojem. Mróz zniknął równie gwałtownie jak się powjawił i suche, wrzące powietrze uderzyło w was duchotą. Ciszę rozdarł wrzask Bartoliniego, uciszony głośnym chrupnięciem. Odwracacie się i mrużąc oczy od słońca, widzicie demona lewitującego na tle błękitnego nieba. Zapamietujesz tylko jego wielkie, pierzaste czarne skrzydła, oraz ludzką twarz otuloną kaskadami pięknych czarnych włosów, zmrużone błękitne oczy, drwiący uśmiech. Porusza ustami, szepcze coś do Ciebie, ale nie jesteś w stanie dosłyszec jego słów. Za sekundę rozpływa się w falującym z gorąca powietrzu, zabierajac ze sobą nieruchome ciało Bartoliniego.
Trwającą moment ciszę przerywa zdumiony bełkot „maga”:
- Na kalesony mego pradziada, hyk, to była największa wrona jaką w życiu hep widziałem!!!...

- co się stało z Twoją eskortą, i najważniejsze co za towar wiozłeś i dokąd? – mag po chwili pijackiej zadumy przypomina sobie, że Avalanche zadał mu to pytanie i odpowiada:
- Eksssorta mnie wyrolowała, wasza rycerkawość! Jestem najlepszejszym kupcem w całej hep okolicy! – pochwalił się dumą. – Ojciec, dziad i wuj, i bratanek nawet, mielimy swoje stragany. Wóz pełen sukna był, i strojów,i szsz...szszszsz.... szat, hep... i różnych przyprawów i ozdobów, i nawet ceramikę wiozłem...!- A i tak typku odpowiesz mi na kilka pytań.. – dodaje potem Avalanche.
- Tak? – dziwi się „mag”. –No widzisz wasza czarna zbrojość, więc jednak coś wiem, hep, a mówił ojciec żem głupi jak de-hep-a od płota... x

06-01-2007, 14:14	#111
Almena Reputacja: 1	x Zbieracie się powoli do dalszej drogi, gdy nagle słyszycie głośny, przedziwny świst. Po twarzach uderza was bardzo silny powiew wiatru, lodowatego wiatru, i czujecie jak chłód spełza wam w dół po karkach, a każdy nerw wam zadrżał, porażony niepokojem. Mróz zniknął równie gwałtownie jak się powjawił i suche, wrzące powietrze uderzyło w was duchotą. Ciszę rozdarł wrzask Bartoliniego, uciszony głośnym chrupnięciem. Odwracacie się i mrużąc oczy od słońca, widzicie demona lewitującego na tle błękitnego nieba. Zapamietujesz tylko jego wielkie, pierzaste czarne skrzydła, oraz ludzką twarz otuloną kaskadami pięknych czarnych włosów, zmrużone błękitne oczy, drwiący uśmiech. Porusza ustami, szepcze coś do Ciebie, ale nie jesteś w stanie dosłyszec jego słów. Za sekundę rozpływa się w falującym z gorąca powietrzu, zabierajac ze sobą nieruchome ciało Bartoliniego. Trwającą moment ciszę przerywa zdumiony bełkot „maga”: - Na kalesony mego pradziada, hyk, to była największa wrona jaką w życiu hep widziałem!!!... - co się stało z Twoją eskortą, i najważniejsze co za towar wiozłeś i dokąd? – mag po chwili pijackiej zadumy przypomina sobie, że Avalanche zadał mu to pytanie i odpowiada: - Eksssorta mnie wyrolowała, wasza rycerkawość! Jestem najlepszejszym kupcem w całej hep okolicy! – pochwalił się dumą. – Ojciec, dziad i wuj, i bratanek nawet, mielimy swoje stragany. Wóz pełen sukna był, i strojów,i szsz...szszszsz.... szat, hep... i różnych przyprawów i ozdobów, i nawet ceramikę wiozłem...!- A i tak typku odpowiesz mi na kilka pytań.. – dodaje potem Avalanche. - Tak? – dziwi się „mag”. –No widzisz wasza czarna zbrojość, więc jednak coś wiem, hep, a mówił ojciec żem głupi jak de-hep-a od płota... x