| Ostatecznie uznano, że wspólna podróż do miasta nie jest złym pomysłem. Przynajmniej na razie.
Chui nie spała przez resztę nocy. Czy to dlatego, że była już wyspana, czy też dlatego, że nie do końca ufała przybyszom. Myśliwi w lesie, w którym nie ma, poza wilkami, żadnych zwierząt? Na myśl przychodziły jej niezbyt przyjemne idee innego rodzaju zwierzyny – bardziej humanoidalnej… Z drugiej jednak strony, Papusza zachowywała się przy nich spokojnie. Tak, jakby już miała kiedyś do czynienia z podobnymi ludźmi. Na tych rozmyślaniach minął elfce czas do świtu.
Gdy ten wreszcie nadszedł, a dość ciężko było to wyczuć przez gęstą i ciągle kłębiącą się mgłę, wyruszyli. Podczas podróży Chui zabawiała Papuszę rozmową, starając się wyłapać wszelkie informacje, które mogłyby się przydać w przyszłości. Co jakiś czas sprawdzała również czy jej sztylet ciągle znajduje się w pochwie. Przez cały czas uważnie obserwowała ich nowych towarzyszy, bo na jakąkolwiek oznakę wrogości, móc odpowiednio zareagować.
__________________
"Daj człowiekowi ogień, będzie mu ciepło jeden dzień.
Wrzuć człowieka do ognia, będzie mu ciepło do końca życia"
Terry Pratchett :) |