JPCannon

Brax poczuł wyraźnie jak rośnie w nim żądza walki. Nie przestawał być w pełnej gotowości ani przez chwilę. Przy jego dość dużej posturze małe gobliny wyglądały co prawda dość śmiesznie, jednak nauczono go nie lekceważyć żadnego przeciwnika. Stwory miały też przewagę liczebną co dawało im znacznie większe szansę na zwycięstwo. Na szczęście Brax miał w pamięci wszystkie treningi jakie przebył pod okiem swojego ojca i jego drużyny. Wygrana w walce była dla niego kwestią honoru i nie miał zamiaru łatwo odpuścić.

Gdy gobliny otoczyły szczelnie Braxa starał się pilnować każdej ze swych stron jak najlepiej. Nie było jednak szans by uchylić się przed tyloma ciosami. Na szczęście jego skórznia, jak i ciało przyjęły ciosy najlepiej jak mogły. Skończyło się na płytkich zranieniach, otarciach i siniakach. Pomimo niewielkiego uszczerbku, Savage miał zamiar oddać Goblinom znacznie mocniej. Zacisnął swoje dłonie na rękojeści miecza tak silnie, że aż zaczęły drżeć. Chwilę później w mgnieniu oka obrócił się wokół z wyciągniętym przed siebie ostrzem. Efektem tego manewru była spora ilość rozlanej krwi, ochlapująca mocno Braxa, oraz cztery bezgłowe ciała ciężko opadające na ziemie. Ostatni goblin stał sparaliżowany. Nie wiadomo czy przez swoją lżejszą niż u towarzyszy ranę, czy przez widok padających w okół niego trupów. Brax uśmiechnął się tylko pod nosem, wiedząc, że ostatnia paskuda nie zdoła im już uciec.

-"Dziś oczyścimy ten świat ze sporej garści paskudnych ścierw"- pomyślał szczęśliwy, szykując się do kolejnego uderzenia.

 

__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego"