| ― O ja pier... ― wymsknęło się panu Robertowi zanim się ugryzł w język. Patrzył na to, co się działo, z wytrzeszczonymi oczyma. Ten Tomek naprawdę potrafi lewitować rzeczy! I... nikt o tym nie wiedział...?
Spojrzał na otwartą teraz skrzynkę i sięgnął do środka. Przeczytał notatkę na głos, oddał ją Belkarowi, a następnie chwycił klucz.
― Wiecie co, myślę, że to może być od tych drzwi za recepcją. Właśnie tego szukałem. Słuchajcie, wygląda na to, że musimy... no... robić tu rzeczy. Żeby rozwiązać... te zadania. Więc podzielmy się na dwie grupy. Ja idę na dół, kto ze mną? Pozostali niech się zajmą tym... eee... pentagramem wraz z panem Piotrem. Pentagram, co za satanistyczne pierdolenie... ― dodał, mrucząc bardzo cicho pod nosem. |