| Wiedźma prychnęła.
Cała ta patetyczna gadka generała jak-mu-tam o zjednoczonych żołnierzach Czyścicieli przyprawiała ją o mdłości, których jednak starała się profesjonalnie nie pokazywać.
Zupełnie jakby kilka odłamów wykonujących jedną misję na tym samym polu bitwy nie mogło sobie poradzić i trzeba było sztucznie powoływać zbierającą ich do szeregu formację. Arvelica uważała że to żałosne ze strony dowództwa, że zniżają się do tak niskich prób połączenia ze sobą odłamów.
Gdy weszli sierżanci, dziewczynie od razu zrobiło się cieplej na duchu - ich oficerem była jej siostra w broni - kobieta z odłamu Wichru. Wiedźma dyskretnie upewniła się, że jej insygnia i oznaczenia są równo przyczepione do munduru. Swoją drogą, strasznie gryzł ją ten regulaminowy strój galowy. Już nie mogła doczekać się, kiedy przywdzieje raczej swój mundur roboczy, luźny i wygodny, w którym mogła na prawdę "tańczyć".
Ruszyła wraz z innymi za swoją oficer. Pokój nie zaskoczył jej zbytnio. Przypominał nieco celę, w której wylądowała po kolizji z tech-piratami, ale Wiedźma to zignorowała.
- "Wiedźma" Delayerre, odłam Wichru.- Zasalutowała ceremonialnie.- 25.-
Do tej pory służyła wyłącznie z mężczyznami. To oni nadali jej ten kryptonim, kiedy prawie cały oddział wysłała do lazaretu za nieprzystojne komentarze pod jej adresem i próby... spełnienia niektórych męskich obowiązków wobec niej - kobiety. Była dla nich wiedźmą - niebezpieczną i nieprzystępną. Jednak ci, którzy służyli z nią do tej pory zawsze zdradzali oznaki pewnego... zaniepokojenia, kiedy wyruszali na misję, a ona otrzymywała zadanie zupełnie innego rodzaju. Zawsze woleli mieć ją ze sobą.
__________________
" - Elfy! Do mnie elfy! Do mnie bracia! Genasi mają kłopoty! Do mnie, wy psy bez krzty osobowości! Na wroga!"
~Sulfelg, elfi czarodziej. "Powołanie Strażnika". |