Nie ruszył się z miejsca, skończyło się na obserwowaniu i podziwianiu dziewczyny, która nie mogła być wcale starsza od niego. Dawał jej 18 lat, piękny wiek. Skupił się na obserwowaniu handlarzy niewolnikami. W co są uzbrojeni, jakiej są postury i o czym mówią.
Nie chciał wywoływać walki, a przynajmniej nie tu. W mieście, miał większe szanse. Dwóch z nich mógłby bez problemu zastrzelić z kuszy, reszta pewnie by nie stanowiła problemu w bezpośredniej walce na szablę, którą miał przy boku młody kowal.
Nie wydało mu się też racjonalne, ani też mądre takie łażenie po tym kolosie. Załoga statku, z pewnością dała by mu po głowie. Wolał się skupić na obserwacji i analizie. I mógł stwierdzić że młoda dziewczyna, jest cholernie śliczna. Na tyle, że warto było dla niej zaryzykować. Ułożył by plan, jak ją wykraść od tych majętnych potworów, jakim był każdy rozpasany bogacz, ale nie miał nic. Ani plany miasta, nie znał też planów łowców i tego co zrobią, zaraz po wylądowaniu.
I wtedy dopiero odważył się na ruszenie z miejsca, udając że rozprostowuje kości przemaszerował po przedziale pasażerskim, a potem jakby znudzony wracaniem na swoje miejsce, usiadł na tyle blisko łowców by podsłuchać ich plany. Aby nie wzbudzać na siebie uwagi, sięgnął do saszetki i wyjął zeszyt z nadpaloną okładką i długopis który się stopił u góry. Nikt nigdy nie zwraca uwagi na piszących, w rzeczywistości notował co ważniejsze, podsłuchane informacje. A kiedy takie się nie pojawiały, rysował portret dziewczyny.
Szkoda że miał tylko czarny wkład.