| Ognisty Pan był łaskawy. Dał im szybkie i widowiskowe zwycięstwo nad pająkiem. Poczwara legła nieruchoma nie wyrządzając nikomu z nich żadnej krzywdy. Falco co prawda skrzywdził barbarzyńcę, ale tylko troszeczkę. Spokojnie zatem mogli się zająć oczyszczaniem przejścia z pajęczyn, które spaliły się, aż Beliarowi zrobiło się miło. Ach ogień, ów tajemniczy, groźny i fascynujący żywioł. Kapłan przyglądał się z błogim uśmiechem płomieniom.
Niestety wszystko co dobre szybko się kończy i trzeba było wrócić do obowiązków. Po pierwsze kapłan upewnił się, że niziołek oddał mu hubkę. Belmo mógłby „zapomnieć” o tym.
Odzyskawszy swą własność Beliar mógł podążyć za złośliwym impet, który a jakże ukazał im się w korytarzu.
Pewnie znów ich prowadził w pułapkę. Kapłan nie mógł się nadziwić komu się chciało zakładać pułapki w opuszczonej kopalni. Nie było tu pewnie wielu zwiedzających. To złośliwe bydle musiało się przez większość czasu straszliwie nudzić.
No to zapewniali mu teraz rozrywkę. Szczególnie Wolf targając i rzucając przed siebie ciało goblina. Widok tyleż niesmaczny, co komiczny.
Niestety imp okazał się na tyle inteligentny, że dostrzegł, iż łączna waga drużyny przewyższa znacznie wagę pojedynczego goblina. Nim się spostrzegli wszyscy wylądowali w nurcie jakiejś podziemnej, rwącej rzeki. Szczęściem w nieszczęściu woda była ciepła i niosła ich w nieznane. Beliarowi przyszło na myśl, że pewnie gdzieś po drodze będzie wodospad. Póki co pozwolił się nieść nurtowi starając się jednakże tak sterować ciałem, by zbliżyć się do brzegu i wyjść na suchy ląd.
------------------------
2x 1k20 = 4 i 7 |