Wnerwik

- Aaaaaarrrrrghhh! - Olbrzymi bandyta ryknął niczym jakowyś zwierzoczłek, gdy podniósł się z kolan i zamachnąwszy się swą maczugą zamierzał potężnym uderzeniem po prostu zmiażdżyć krasnoluda.
Całe szczęście, że Skalfrag miał tarczę. Zasłonił się nią w ostatniej chwili, ratując od rozbicia czaszki. Jednak i tak potężne uderzenie sprawiło, iż zdrętwiała mu ręka.

Jego mniejszy towarzysz zauważył rusznicę na ramieniu Johanna. Może bandyci nie należeli do zbyt bystrych, lecz temu udało się połączyć fakty - obecność broni palnej i dziurę w brzuchu. Chcąc się zemścić, rzucił się na żołnierza, nie zważając na własne bezpieczeństwo.


Zaślepiony wściekłością i ledwie chodzący bandyta nie był godnym przeciwnikiem - wystarczyło, że Johann odskoczył w tył i cios nie dosięgnął celu.

Cała chwała dla Skalfraga i Johanna? Nie! Dla Rudiego i Williama też znalazł się przeciwnik. Właśnie wybiegł z lasu, kierując się prosto na nich i wymachując toporem. Na szczęście las od namiotów dzielił kawał drogi, więc zanim dobiegł, niziołek i człek mieli chwilę na reakcję.