Rudi - przeszukiwanie 63, porażka!
Martwy człek nie miał nic przy sobie - najwyraźniej na wypadek gdyby go złapano trzymał swe oszczędności gdzieś indziej. Ale nie było co płakać. Najważniejsze, że odzyskali swoją zapłatę, nie?
Szczęście sprzyjało drużynie - nie natknęli się na żaden patrol straży. Było cicho i spokojnie. Nie mieli problemów ze znalezieniem pustego zaułka, by bard mógł się przebrać.
Jeśli dobrze pójdzie to zwłoki ktoś odkryje dopiero jutro rano. Trochę głupio było tak zostawiać tego trupa, ale cóż mieli zrobić? Przenieść go przez pół miasta, by wrzucić go do rzeki? Głupota.
Nad wejściem do niewielkiego, parterowego budynku krytego strzechą, powiewał, skrzypiąc przy tym niemiłosiernie, szyld przedstawiający kota - o dziwo, wykonany był całkiem zgrabnie. Może nie była to robota krasnoludów, lecz dało się domyślić, iż był to kot, a nie nowy rodzaj mutanta.
W środku było ciepło i przytulnie. Mimo późnej pory karczma miała jeszcze wielu klientów - nawet niezbyt bystry obserwator mógł zauważyć, że byli to sami mężczyźni, do tego silni i głośni. Jedynymi kobietami były dwie kelnerki, całkiem ładne zresztą. Ze strzępków słyszanych rozmów najemnicy zdołali wywnioskować, iż cech kowali wybrał sobie "Kota Burego" na miejsce spotkań przy piwku po ciężkiej robocie.
- Co podać? - Zapytał stojący za barem mężczyzna. Był wysoki i barczysty, w przeciwieństwie do typowego karczmarza nie miał grubego brzucha i brudnego fartucha. Ubrany był schludnie, a jego twarz zdobił podwinięty wąs, który musiał stanowić jego dumę. Uśmiechnął się serdecznie na widok kolejnych klientów.