| Arvelica szła przez zniszczony las swoim szybkim, sprężystym, lekkim krokiem, od czasu do czasu wycinając sobie drogę mieczem jak maczetą. Na szczęście nie zgubiła niczego spośród swojego wyposażenia - bez niego czuła się jeszcze bardziej naga, niż pozbawiona ubrań, a była na tyle dumna, by bez nich nie pokazywać się nikomu. Miała piękne ciało, wiedziała o tym i była z niego dumna. Nie dawała nikomu praw do siebie, w myślach nadal klęła więc na swój głupi sen podczas zwisania z gałęzi drzewa.
W końcu udało jej się dotrzeć do statku. Był w dużo gorszym stanie, niż przed wylotem, chociaż wyglądał dość podobnie. Trochę dymił.
Pośród szczątek Wiedźma zauważyła kręcącego się Nyio. Obok wraku leżał przebity ułamanym skrzydłem Alekkio. Kobieta uśmiechnęła się drwiąco.
Przy rannym Feniksie zobaczyła tech-Czyściciela, który próbował jakoś poskładać jej kompana. To miłe, ale skąd na miejscu katastrofy tech-adepci aż tak szybko. Kobieta schowała miecze i dobyła pistoletu.
- Hej, technoidzie! Ręce i serworamiona tak, żebym je widziała!- Rozkazała, wychodząc spomiędzy krzaków.- Jesteś tech-Czyścicielem, widzę po oznaczeniach, ale ciekawi mnie twoja obecność w strefie zero, a także czemu jesteś sam. Odpowiadaj! Ten tam jest Feniksem i jeszcze chwilę pożyje z tym płatem w brzuszku.-
__________________
" - Elfy! Do mnie elfy! Do mnie bracia! Genasi mają kłopoty! Do mnie, wy psy bez krzty osobowości! Na wroga!"
~Sulfelg, elfi czarodziej. "Powołanie Strażnika". |