ElaOP

Charlotte dobijała jej bezradność. Ciągle tylko słyszała jakieś tragiczne historie, widziała załamujących się ludzi, a do tego tłumy zombie które mogą w każdej chwili się do nich dostać. Mogła tylko albo popaść w depresję i zapijać się jak ta kobiecina, albo znaleźć sobie jakieś przydatne zajęcie, które da jej poczucie, że ma jakieś szanse na przeżycie w tym porypanym świecie.

-Poczekaj Kacy. Nie mam naprawdę ochotę rozmawiać tutaj o moich przejściach, ani nawet słuchać przeżyć innych. To wszystko tylko wpędza w jedno wielkie nerwowe załamanie. Jako pielęgniarka na pewno wiesz jak takie nastawienie potrafi dobić pacjenta. Mam jednak prośbę. Chce zdobyć jakąś przydatną umiejętność, która mogła by nam wszystkim jakoś pomóc. Mogła byś mnie nauczyć czegoś z dziedziny medycyny? Kiedyś dużo szyłam i nieźle się na tym znam, może nauczyła byś mnie jak obchodzić się z ranami i podzielisz się swoją wiedzą w tej dziedzinie? - Starała się brzmieć jak najcieplej i zatrzeć nieprzyjemne pierwsze wrażenie. Bardzo jej zależało by wreszcie zrobić coś pożytecznego i poczuć się czymś więcej niż tylko przerażoną, wiecznie uciekającą ofiarą.