Zombianna

Vilis poruszała się po omacku. W kompletnej ciemności musiała zdać się na dotyk i słuch przez co czuła się jak kaleka. Nienawidziła być ślepa. Przesuwała palcami po chłodnym kamieniu aż natrafiła na drzwi, zablokowane przez solidną metalową zasuwę. Ta ruszyła się odrobinę, gdy naparła na nią z całej siły. Dziewczyna znieruchomiała nagle. Złodziejaszek nie był w stanie odblokować przejścia, nie w stanie w którym się znajdował...a to oznaczało że był gdzieś tutaj. Uśmiechnęła się w ciemności i naprała raz jeszcze na zasuwę, licząc na to że za drzwiami znajdzie choć odrobinę światła. Cały czas wytężała słuch czekając na jakikolwiek dźwięk, zdradzający gdzież to się Magnus ukrył.