Kerm

Najwyraźniej Skryptorium nie gromadziło dzieł 'dla prostaczków', gdyż coś takiego jak "Podręcznik do historii - wydanie skrócone" nie znajdował się wśród zgromadzonych tutaj książek. Poważne opracowania były dostępne wyłącznie w klasycznym, co dla nieznającego tego języka Kevina stanowiło problem nie do pokonania. Na szczęście brat Librarian zdołał wyszukać kilka traktatów o charakterze encyklopedycznym, dzięki czemu Kevinowi udało się co nieco ustalić.

Kontynent, na którym się znaleźli, jawił się w księgach jako cały znany świat i tak właśnie był określany. Niegdyś, w czasach kiedy nocą świeciły dwa księżyce, zamieszkiwany był w zasadzie w całości. Jednym z zamieszkujących go mieszkańców były smoki, często ujarzmiane przez ludzi. Jednak pewnej nocy mniejszy z księżyców, o fioletowym zabarwieniu, zaczął się powiększać i każdej kolejnej zajmował większą część nieba, niż poprzedniej, by w końcu uderzyć w zachodnią część świata, kończąc tym samym epokę zwaną Dawnymi Wiekami oraz wywołując różne osobliwe zjawiska.
Prawdopodobnie, z powodów nikomu nie znanych, coś się popsuło w kosmicznym mechanizmie i mniejszy księżyc wypadł ze swej orbity, kończąc swój lot na powierzchni planety.

Skutki były opłakane.
Jednym z nich była zagłada smoków - nie umarły od razu, jednak stały się bezpłodne. Innym - petryfikacja lub coś w tym rodzaju wszystkich żywych istot w promieniu kilku dni drogi od miejsca uderzenia. W ten sposób zginęła zniewolona smoczyca, źródło potęgi polis Smoczych Jeźdźców.
Jednak najbardziej brzemienną w skutki zmianą spowodowaną przez upadek księżyca było splugawienie olbrzymiego obszaru wokół miejsca uderzenia. Serca istot żywych ogarnął mrok, a ich ciała uległy straszliwym deformacjom. Ponadto, plugastwo okazało się być zaraźliwe, więc nie dotknięta bezpośrednio katastrofą ludzkość wkrótce stanęła w obliczu zagłady.

Wspólny wróg zjednoczył żyjące do tej pory w różnych stosunkach ludy - zawarto pokój nazwany Pakcjum i tak powstało Przymierze. Szybko stało się jasne, że walka z wrogiem nie ma większego sensu, bowiem nie znano sposobu na pozbycie się źródła plugastwa - oddziały wysyłane na skażone terytoria same ulegały złej mocy. Stąd wziął się pomysł, by wykorzystać naturalną barierę łańcuchów górskich do wybudowania systemu fortyfikacji nazwanych Wielkim Murem. Tereny na zachód od niego zyskały miano Złych Ziem.
Trudno było ocenić, jak wielki jest to teren, bowiem przeszukiwanych przez Kevina księgach nie było żadnych informacji na ten temat. Równie dobrze mogła to być więcej niż połowa 'świata'.

Obecnie był osiemset osiemdziesiąty rok Przymierza, bo od tego doniosłego wydarzenia rozpoczęto wspólne liczenie lat - wcześniej niemal każda kraina posługiwała się własnym i brakowało wspólnego punktu odniesienia. Jednak niektóre z krain utrzymują równolegle dwa kalendarze. Poza drobnymi incydentami panuje pokój, którego spoiwem jest przyzwyczajenie do płynących z pokoju dobrodziejstw oraz przyczajone zagrożenie ze strony Złych Ziem. Co pewien czas bowiem hordy plugawych istot szturmowały Wielki Mur lub znajdowały sposób na przejście przez góry, by siać zagładę. Ponadto zachodnie wiatry przenosiły czasem ziarna plugastwa na wschodnie rubieże Przymierza.

Upadek małego księżyca przyniósł również (w dużej mierze) unifikację religii. Najpopularniejszym, chociaż nie jedynym, wyznaniem Przymierza stała się wiara w Jedynego, który toczy nieustanną walkę o dusze ludzi ze swoim przeciwieństwem Wielunem (obarczanym winą za powstanie Złych Ziem). Prócz tego istniało wiele lokalnych kultów, które najczęściej poprzez łagodną asymilację prędzej, czy później stawały się elementem kultu Jedynego. Teolodzy Kongregacji byli wyjątkowo biegli w znajdowaniu podobieństw między zastanymi wierzeniami a wnoszoną doktryną, oraz lokalnymi bożkami a świętymi, którzy dostąpili łaski Jedynego.
Obecnie na czele Kongregacji stał patriarcha Quietus, a siedzibą było miasto-państwo zbudowane na Wielkim Jeziorze.

Jaki wpływ miał upadek księżyca na naukę? Według powszechnej opinii podupadły najwyżej obyczaje.