Szczepionki mogły znajdować się w szpitalu. Niegdyś był to rozległy instytut zdolny przyjąć wielu chorych, ale maszyny nie chorują, a jeśli ktoś preferował organiczną powłokę, to nawet jeśli została zużyta, to mając dostatecznie wiele energii mógł wyhodować nową. Szpital stał więc pusty i cichy. Jedynym dźwiękiem był świst piszczałki, na ogrodzeniu siedział drobny humanoidalny robot i próbował grać na prymitywnym instrumencie ustami nie do tego stworzonymi. Wnętrze szpitala pozostawione było w nieładzie, ale nie nosiło zbyt licznych śladów grabieży, zupełnie jakby pewnego dnia wszyscy ludzie postanowili po prostu odejść i nigdy nie wrócić. Ale ktoś tu był wcześniej, też czegoś szukał, ale spieszył się, więc pozostawił nieład. Leki znalazła w dawno niesprawnej chłodni. Pomieszczenie nadal było dobrze odizolowane co dawało nadzieję na dobry stan medykamentów. Prócz szczepionek były też tam inne leki, które mogły przydać się wspólnocie. Misja przebiegała aż nadto spokojnie. Za spokojnie.
- George - wywołała AI -
Czy coś nas obserwuje? - zapytała.
-
Od początku. Drobne insektoidalne maszyny. Co jakiś czas się zmieniają. Ale poza obserwacją nie podejmują się żadnej akcji. - rozmowę z asystentem przerwało wtargnięcie drony medialnej celującej w Ivy obiektywem kamery.
-
Nieznany użytkowniku. - powitała kobietę drona -
Osobowość Merowing pragnie zaprosić ciebie wraz z obecną formą na intymne spotkanie. Osobowość Merowing posiada w pełni organiczne, reprezentacyjne i pozbawione skaz morfy zarówno męskie jak i kobiece. Oferuje dyskrecję, współodczuwanie jak również stosowne wynagrodzenie w klastrach pamięci lub innych zasobach. Zaproszenie pozostanie otwarte przez najbliższe 48 godzin. Czy życzysz sobie przekazać wiadomość do osobowości Merowing? - zapytała maszyna. Na wyświetlaczu zamigotał komunikat:
George:
Ten Merowing ma najwięcej ze wszystkich odwołań. Zamknięte serwery. To musi być jakaś wirtualna szycha. Czy androidy marzą o cyfrowych cesarzach?