| Mi chodziło o rozgraniczenie tego, co może kapłan i zwykły koleś. Zwykły wieśniak, choćby nie wiem jak mocno wyznawał Sigmara, dalej będzie łoił wszystkich widłami, bo nie stać go na młot. Wojownik, któremu bliższy jest Taal, dalej może używać metalowej zbroi. Nie będzie oczywiście wtedy dawał tak mocnego dowodu swojej wiary, ale ta wiara może przejawiać się na wiele sposobów.
Inaczej w przypadku kapłanów. Kapłani mają przecież być przykładem cnót danego bóstwa. Jeżeli Taal zabrania nosić metalowej zbroi to nie znaczy to, że jego wyznawcy nie mogą tego robić, ale że nie powinni, a noszenie nie będzie przez niego aprobowane. W przypadku kapłanów, noszenie takowej zbroi raczej nie jest dopuszczalne - kapłan łamie przykazanie boga, któremu przysiągł służyć, a więc nie zasługuje na to, by być jego wysłannikiem na świecie.
Swoją drogą, zastanawiałem się zawsze nad tym, jakimi kryteriami powinni kierować się mieszkańcy Starego Świata przy wyborze bóstwa, które jest im najbliższe. Mainstreamowy jest Sigmar, równie popularny Ulryk, oczywiście ludzie, tak jak napisał one_worm, wyznają całe mnóstwo, ale któreś jest im najbliższe, i wg. przykazań któregoś starają się postępować. Tylko jak to wybrać? Nie ma szans oczywiście na istnienie ateistów ani agnostyków ze względu na realną moc kapłanów, więc skoro każdy kapłan (teoretycznie) może użyć mocy swego bóstwa, to w jaki sposób ci ludzie mają wybierać głównego boga. Nie da się chodzić na kazania do wszystkich, dorzucać do stawiania pomników każdego, nie każdy bóg ma też swoje oficjalne kazania (Ranald). Skąd ma mieć taki delikwent pewność, że jak wybierze Sigmara, to lokalny kapłan Ulryka nie pierdyknie go boską siekierą spadającą z nad chmur? |