Armiel

STRUKTURA I WYDZIAŁY MINISTERTWA REGULACJI

Skoro już tam pracujecie to przyda się Wam garść informacji na ten temat.

Ministerstwo Regulacji jest urzędem administracji państwowej, który jednak, jak wiecie, nie ogranicza się jedynie do pracy biurowej, przygotowania przepisów prawa i administrować jakimś tam zakresem życia publicznego i społecznego. MR działa bardziej bezpośrednio, właśnie przez Was – łowców (regulatorów).

Struktura:

Minister Regulacji – główny szef MR-u, członek Rady Bezpieczeństwa Londynu (faktycznie Rządu Wielkiej Brytanii). Odpowiada bezpośrednio przed Radą Bezpieczeństwa Londynu. W pracy wspierają go dwaj zastępcy w rangach wiceministrów.

Dyrektor Generalny – jego zadanie to administrowanie i zarządzanie pracą całego MRu – wspierają go trzej inni zastępcy – jeden jest specem od prawa, drugi od spraw bezpieczeństwa, a trzeci od spraw kryminalnych. To właściwie najwyższa struktura wykonawcza i reprezentacyjna MRu – podlegają Ministrowi.

Dyrektorzy Wydziałów (3 dyrektorów, każdy ma 1-2 zastępców). Wydziały to Wydział Regulacji, Wydział Administracji i Archiwów, Wydział Organizacyjnego i Prawnego (odpowiada także za zaopatrzenie ale ma tam również odpowiednik Departamentu Wewnętrznego, który prowadzi śledztwa w sprawie naruszenie zasad prawa – także związanego z użyciem mocy – przez regulatorów). Wydział Regulacji – to wasze bezpośrednie przypisanie zadaniami.

Koordynatorzy – pracownicy wyższego i niższego szczebla Wydziałów (odpowiednik Kierowników). W przypadku Wydziału Administracji czy Archiwów oraz Wydziału Organizacyjnego i Prawnego stanowiska te opierają się na stałych strukturach. W przypadku Wydziału regulacji koordynatorzy dostają akta sprawy (wstępne), analizują zasoby kadrowe i przypisują określone zespoły do konkretnych spraw. Taka struktura ma wiele zalet, ale i też wad, jednak jak do tej pory nawet się sprawdzała. To koordynatorzy przyjmują na siebie zadanie organizowania pracy regulatorem, kontaktów z innymi Wydziałami.

Regulatorzy – To Wy. Pracownicy operacyjni. Każdy regulator posiada talent mistyczny. Ich p0raca to wykonywanie zadań regulacji, prowadzenie śledztw i przydzielonych spraw.

Pomoc administracyjna – działa w strukturach każdego z wydziałów. To szereg zwykłych ludzi (nie obdarzonych talentami), którzy mają ułatwić zadania regulacji łowcom. Odpowiadają za szereg zadań: od zaopatrzenia, po public relations, naprawę sprzętu itp.


Grupy Szybkiego Reagowania – struktury wsparcia do akcji, podlegają bezpośrednio Wydziałowi Regulacji. Zadaniem GSRów jest ZABEZPIECZENIE TERENU OPERACJI przed PRZYPADKOWYMI OFIARAMI i LUDŹMI. Nie powinni angażować się w bezpośrednie starcie z Martwymi, chyba ze zaistnieją określone czynniki, lub narażenie życia. GSR to służby mundurowe. Już od jakiegoś czasu krążą pomysły w Radzie, by przyporządkować ich do struktur policji.


Stażyści, praktykanci, gońcy – najniższy szczebel pracowników, głownie zatrudnianych w Wydziale Organizacyjnym i Prawnym oraz Administracji i Archiwów. Przenoszą polecenia, materiały, parzą kawę i takie tam.

Teraz odrobinę o kodach dostępu.

Jako, że w MR-ze czasami prowadzi się sprawy zagrażające naprawdę wielu ludziom, takie, które trzeba utrzymać w sekrecie nie każdy ma dostęp do pełnych zasobów i danych. Pilnuje się tych dostępów bardzo mocno, bo zdarzały się poważne przypadki łamania prawa w tym zakresie.

Oto dostępy:

Poziom Zero (zielony) – pracownicy nowi, personel pomocniczy – w zasadzie uniemożliwia poruszenia się po wielu miejscach MRu i dostęp do większości danych – dotyczących regulatorów, martwych itp.

Poziom pierwszy (żółty) – większość regulatorów ma taki właśnie dostęp – umożliwia możliwość skorzystania z wielu dokumentow na temat Martwych itp. Dostęp do znaczącej liczby pomieszczeń. Nie umożliwia dostępu do danych personalnych innych regulatorów (ich akt) i do niektórych spraw (klauzula POUFNE i wyżej).

Poziom drugi (czerwony) – starsi regulatorzy i młodsi koordynatorzy mają taki poziom dostępu – umożliwia dostęp do relikwii, amuletów danych spraw opatrzonych klauzulą PUFNE oraz ograniczony dostęp do danych personalnych pracowników, wyników ich testów itp. Taki dostęp w Waszym Zespole ma jedynie Emma.


Poziom trzeci (srebrny) – dostępność dla personelu wyższego szczebla, starszych koordynatorów – w zasadzie większość gmachu jest dla nich otwarta, dostęp nawet do sprzętu rzadkiego, zasobów trudno dostępnych. Możliwość poznawania dokumentów i ksiąg, zbiorów opatrzonych klauzulą TAJNE. Dostęp do większości danych personalnych pracowników MRu.


Poziom czwarty (złoty) – najwyższy, dostęp do dokumentów opatrzonych klauzulą ŚCIŚLE TAJNE i wszystkich tajemnic MRU i jego zasobów – w zasadzie taki dostęp prawdopodobnie ma tylko najwyższy szczebel pracowników.



Dostęp do wyższego poziomu informacji jest dostępny tylko w nadzwyczajnych sytuacjach pracownikowi niższego szczebla dostępności, za zgodą bezpośredniego przełożonego o wyższym poziomie dostępu i po podpisaniu określonych dokumentów. Procedura dopuszczalna tylko w przypadkach uzasadnionych – np. prowadzenie spraw o najwyższym priorytecie.