| Wiersze wykorzystane w sesji Wampira "Londyn 2005"
„Nienasycony”
Czas płynie powoli
Kropla jest jednostką czasu
Czas smakuje jak wino z najstarszych snów
I także ma kolor purpury
Związałem go w swoich trzewiach
Pętlą splecioną z żądz
By znać zawsze godzinę
Która przeze mnie przecieka
Jak przez sito - w bezdenną próżnię
A próżnia jest wolna od krzyku tych serc
Które gasnąc tłoczą swój czas we mnie
Więc kiedy pora się żegnać
Nigdy mi czasu nie szkoda
Na pocałunki mimo szelestu
Ciał gładko na bruk składanych
„Kobieta wzgardzona”
Nie broni swoich racji
Nie słucha tłumaczeń
Nie pyta Dlaczego?
Nie snuje planów na jutro
Składa siebie od nowa
Jak chirurg zmiażdżoną dłoń
Nie ma też siły płakać
I nie poprosi o pomoc
Bo nie da się cofnąć czasu
Wymazać aktu zniszczenia
Kłamie że nic jej nie jest
Że żyje i będzie szczęśliwa
A jest jak strzaskane skrzypce
To co w niej grało zamilkło
Już prawie nie jest kobietą
Lecz cieniem kulącym się w sobie
Co nie oddycha nie mówi
I ledwie porusza głową
Jej krew zastyga w naczyniach
Nie chcąc przelewać się dalej
Jej myśli tężeją od klątwy
Którą uderza na oślep
Osładza smak zemsty nożem
Lub rzuca się w przepaść tęczy |