| Pogwizdując melodię sprośnej krasnoludzkiej przyśpiewki Zirnig pucował nowo zakupioną zbroję płytową. Zbroja wymagała kilku napraw, ale Zirnig jako czeladnik kowala już się nimi zajął. Wypukał pogięty napierśnik i nagolennik. Teraz nacierał całość oliwą, żeby mu nie zardzewiała.
- Nie przejmuj się mały - powiedział do Dawita - coś jeszcze dla ciebie znajdziemy. Może nie zbroję płytową, bo pewnikiem by cię przycisnęła do ziemi, ale coś równie dobrego. Kolczuga. Ot, to. Dobra kolczuga. Tego ci potrzeba.
Krasnolud zajmował się swoim nowym nabytkiem, aż nadeszła pora pojedynku von Waltera. Krasnolud nieco obawiał się o starego weterana. Wszak nigdy nie widział go w boju. Ponadto kozak też mógł być trudnym przeciwnikiem.
Z takimi myślami ruszył na miejsce potyczki. |