| [user=7]Wielebny (czy kimkolwiek ten człowiek był, podniósł głowę i spojrzał na twoją twarz, idąc śladami dźwięków wydobywających się z twoich ust.
Wyszczerzył zęby (a miał ich trochę jeszcze), jednak żółć jego kłów blakła w porównianiu z resztką twarzy. Tak, z resztką, bo jego facjata nie była w najlepszy stanie, ale Jack nie takie rzeczy już widział, prawda?
Tak czy inaczej, stwór (bo zgadzamy się już że to nie człowiek), niedbale zacharczał i wprost z podłogi skoczył ku Jack'owi, powalając go na pobliskie krzesło.
On zwiał, krzeszło poszło w drzazgi, Jack zaś przytulił się mile do kikuta krzeszła.
Prawdę mówiąc, to przytulenia było by zabójcze dla innej osoby, dla Jack...
Cóż, jego błogosławiony stan pozwalał mu przeżyć tanią whisky oraz takie sytułacje.
Zdecyduj się czy coś na syzbko zrobisz, czy właśnie w takim stanie znajdą Jacka inni
[/user]
Gwizd czy nie gwizd, ważne że dźwięk dobiegał z za waszych pleców.
Uchylone drzwi w takiej okolicy jeszcze nigdy nie były tak wspaniała ofetą noclegu.
Jeżeli ktokolwiek czeka, to tylko mieszkańcy tego domu.
[center:72090499f7]***[/center:72090499f7]
W środku były dwie izby.
Jedna najwyraźniej była czymś w rodzaju alkierza czy przedpokoju, druga natomiast była pokojem ogólnym, służacym do spania, gotowania i oprawiana zwierząt (u sufitu wiszą skóry i oprawione zwierzaki).
Przy oknie pali się światło.
Przy stoliku leży przewrócona butelka.
Ślepiec leży na podłosze obok rozwalonego krzesła, a okiennice chyboczą się na wietrze, podkreślając dramatyczny fakt, że cokolwiek tu było, już sobie poszło. A może uciekło?
Tak czy inaczej, na podłodze rozlało się coś ciemniego i gęstego.
I nie pachnie niczym tania Whisky, a pamiętajmy że taka może pachnieć prawie wszystkim.
__________________ Mroczna wydawnicza małpa przedstawia Gindie, czyli wydawnictwo fabularnych gier karcianych.
Uuuk. |