| Mężczyzna przyglądał się grupce z odległości paru metrów. Słuch miał dobry, więc słyszał słowa bogatego elfa. Uśmiechnął się na myśl o istnej ironi losu. Brał pieniądz od długouchego, aby dalej podążać za zbiegłą złodziejką. Kiedy podszedł bliżej przyjrzał się najemnikom.
- No proszę co za spotkanie.- Uśmiechnął się paskudnie do efki, ścigał ją przez pięć lat, a teraz los wciska ją w jego ramiona. Popatrzył na resztę oddziału. Później na Elfa z ukrywaną pogardą.
- Mój Topór jest na twoje usługi, wiec panie Edlin dobrze słyszałem prawda ?. Wy elfy macie takie trudne imiona. Nagroda jest warta świeczki. Mówcie mi Wernhar. |