| Zaskoczenie wszystkich było wystarczające by mieć problem ze spostrzeżeniem napastników. Pogoda kompletnie nie sprzyjała walce, wy zaś byliście na drodze niczym prosiak świeżo rzucony na stół. Tak się przynajmniej aktualnie czuliście.
-Oni są z obu stron! Nie celujcie tylko przed siebie, bo ponabijają nam plecy strzałami!-Krzyczała Anraniel która jak na razie jako jedyna dostrzegła sylwetki osób kryjących się w krzakach. Zasadzka musiała być dokładnie zaplanowana. Poczekać na podróżników, zasypać ich strzałami i bełtami, a potem pozbierać zdobyczne niczym mięso po polowaniu.
Wasze położenie było tragiczne, a czas zbliżający was do śmierci niechybnie się zbliżał.
__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego" |