| Ludwig Heintze
Szkielet uśmiechnął się (czyt. skrzywił rzuchwę, co równie dobrze mogło zostać odebrane jako uśmiech albo jako grymas wymiotny, gdyby szkielet miał żołądek), podszedł do ciebie i położył rękę na ramieniu, wygrzebał ze spódniczki kilkanaście legitymacji, pogrzebał w nich dłuższy czas, aż znalazł legitymację oficera Abwery
- Mam lepszy pomysł. Fuhrer nie żyje, ale to przecież sprzyja tej sprawie? Wiem mniej-więcej gdzie mogą się znajdować jego zwłoki, znam jednego Zombiaka, który był z nim w bunkrze. On mógłby nam pomóc. Możemy ożywić jego idee wraz z nim, dzięki talentowi obecnego wśród nas Lisza <lekko skłania głowę przed Hanną> i przywrócić naturalny porządek rzeczy... taki, jaki powinien być. Co ty na to?
Hanna
Po wypowiedzeniu ,,powyższej" frazy do Ludwiga, szkielet zwrócił się do Ciebie
Moja droga, spodziewałem się prędzej, że ty będziesz mogła mi na to pytanie odpowiedzieć. Jestem tylko biednym szkieletem <znowu skrzywienie żuchwy> a skoro mam okazję, to cieszę się życiem jak tylko się da. Teraz mogę zrealizować swoje dawne idee, może nawet wpłynąć na historię? Oczywiście sam nic nie zdziałam, ale jeśli wy mi pomożecie, na pewno mi się uda
Mortar
To bardzo dziwne, ale nie czójesz skutków alkocholu, a poza tym mokro ci w kości (ciekawe czemu?). Poza tym, twoja uwaga do szkieleta była dość dziwna, jako że w jego pustych oczodołach nie było ani jednej gałki ocznej. Chyba jednak twój mózg (którego notabene już nie masz) zareagował na wspomnienie działania alkocholu
Zbigniew Kozon
Skutki pamięci nerwowej pobudzonej przez wspomnienie alkocholu zaczęły ustępować. Jednak niezawodna pamięć komórkowa odurzenia alkocholowego zaczęła przechodzić w jeszcze niezawodniejszą pamięć komórkową efektu znanego powrzechnie jako ,,kac". Po namyśle doszedłeś do wniosku, że świat wcale nie jest taki piękny (wręcz przeciwnie)
__________________
Make a man a fire, you keep him warm for a day. Set a man on fire, you keep him warm for the rest of his life.
—Terry Pratchett |