| Choć z reguły Aust był neutralny i wolał unikać konfliktów, ten był nieunikniony, zaś granica neutralności i jakiejkolwiek tolerancji była przekroczona przez bandę zielonoskórych. Nie ma przebacz.
Druid podążał z uniesioną tarczą za towarzyszami, ale nawet to nie uchroniło go przed drobnym zranieniem jakąś zabłąkaną strzałą. Kieł, który biegł tuż obok niego pozostał nietknięty.
Sytuacja była bardzo nieciekawa, gobliny miały przeważającą przewagę liczebną, stąd też jakakolwiek szarża na wroga mogłaby okazać się zgubna. Aust postanowił więc skorzystać z magii druidycznej, by wezwać zwierzęcego sojusznika, tym samym odciągając uwagę wroga.
- Las i jego sprzymierzeńcy są po naszej stronie - powiedział, po czym wyszeptał słowa krótkiej inkantacji w języku druidów. W następnej chwili, pomiędzy grupą śmiałków a goblinich jeźdźców zmaterializował się wilk, których natychmiast ruszył do ataku najbliższego wroga.
- Między heroizmem a głupotą jest cienka linia... Powinniśmy rozważyć wycofanie się - rzekł do towarzyszy. Nie był pewien czego mógł się spodziewać po pozostałych w obliczu tak realnego zagrożenia. Czy postąpią zgodnie z rozsądkiem, a może wyśmieją go od tchórzy? |