Może jestem na wnoszącym się haju po uprzednim napełnieniu żołądka by odzyskać zasoby energetyczne (zawsze o tym pamiętajcie drodzy miłośnicy prędkości!), ale...!
Po pierwsze! Świetny awatar, nie mam za złe , że go zmieniłeś. Naturalne zdjęcia najlepiej oddają niepowtarzalność postaci i jej wyraz. Wrzucał bym do sesji same naturalne fotografie charakterów, ale niestety prawie na każdym zdjęciu ciąży klątwa ''pana pięknego modela le wazelin''
A jak podoba Ci się mój awatar w sesji? Polecam Ci wszystkie pracę tego gościa, powiesił bym go na ścianie, ale nie ta drukarka pod nogami.
NegativeFeedback's deviantART Gallery
Arta oczywiście zedytowałem, ostatnio strasznie mnie bawi nadawanie swojego wyrazu innym dziełom, bo talentu malarskiego jako takiego nie mam , ale grafika zawsze mnie pociągała
.
Fajny pomysł z czerwonymi wstawkami? Chodziło o grę z samym tytułem Crimson Blues jak i ukazanie wszczepów oraz pierwotnej brutalnej energii Castora. Da się to odczuć mój zamiar czy tylko kolejny nietypowy awatar MG?
Po drugie: Jeszcze raz naprawdę mówię jak cieszę się , że razem gramy!
Castor jak zawsze pełen ''predatorskiego ego'' i nawet w złych sytuacja znajdzie podbudowanie. Jestem ciekaw jak może nazywa się taki mechanizm obronny? Albo to po prostu socjopata
No właśnie odwołując się do twojego ostatnie posta w tamtej sesji= sam jako gracz traktujesz Alana jako kogoś bez głębszych uczuć i więzi, czy to tylko taka otoczka , by dążyć do sukcesu protagonisty? Pytam się , bo nie wiem czy rozbudowywać potem jakiś (nawet lekki) wątek relacji, czy też nieważne ile sesji zakończymy a Castor potraktuje wszystkich NPC przedmiotowo... Ot czy w ogóle Ciebie jako gracza interesują lekkie nienaginane dramy czy tylko czysta akcja? O nie rozpisuj się a tylko wybierz:
A. Stawiamy tylko na czystą akcję i rozwijanie bohatera pod każdym względem w miarę progresji (czyli od implantów po reputacje i kontakty).
B. Wyważamy element innych postaci oraz introspekcji i akcji, zleceń.
C. Space opera to space opera, a może i więcej. Skupiamy się na konsekwentnym budowaniu obrazu postaci, jego wnętrzu i relacjach z otoczeniem. Może nawet trochę psychologii i filozofii. (niezbyt typowy wybór jak na opowieść o zabijace, ale może też lubisz takie klimaty 
)
PS: Nie mówię, że nie widzę przenikania się tych elementów i pewnej barwności Castora , o to to nie. Po prostu mówiłem wcześniej o twoim koncepcie i myślę, że powyższa deklaracja mi wystarczy