Wnerwik

Koniec końców awanturnicy postanowili przetestować pierścień razem - Randal nie miał ochoty bawić się metalowymi szczątkami, które i tak nie przedstawiały żadnej radości. Uważając na niebezpieczny szczebel wrócili na parter, gdzie zostali powitani szczekaniem przez psa Austa, który był pełen radości na widok swego pana i jego przyjaciół. Radością tą postanowił się z nimi podzielić skacząc na nich i próbując polizać ich po twarzy.

Przypuszczenia Jovina się potwierdziły - kiedy wyszli na świeże powietrze zauważyli, że słońce zaczyna już zachodzić. Niedługo czekało ich umówione spotkanie z kupcem... No, chyba że pierścień zadziała tak jak podejrzewali i uda im się w jakiś sposób przedostać przez barierę - wtedy będą musieli wybrać pomiędzy rudym handlarzem, a swym towarzyszem pojmanym przez gobliny - wszak wypadałoby go odbić, prawda?
Ale nie wyprzedzajmy faktów.

Na chwilę obecną poszukiwacze przygód opuścili dom Arona. Mogli przejść przez barierę tuż przy chacie maga, wszak leżała na krańcu osady, tuż przy głównej drodze - ale wtedy byliby zbyt widoczni, dlatego postanowili zrobić to za budynkiem, gdzieś na polach otaczających wioskę - o tej godzinie nie powinno kręcić się tam zbyt wiele osób.



Jednakże nim tam się udali, w cieniu przeciwległej uliczki, mignęła im jakaś postać. Początkowo myśleli, iż to jakiś żebrak albo złodziejaszek - lecz gdy tylko postać zauważyła, że grupka mężczyzn wbija w nią wzrok, zaczęła się pośpiesznie oddalać w głąb uliczki. Co więcej, ubrana była w ciemną szatę, a twarz miała osłoniętą kapturem. Było to dość dziwne, biorąc pod uwagę, że dzisiejszy dzień był bardzo słoneczny.


Lecz to nie jedyna dziwna sprawa w wyglądzie tej intrygującej postaci! Kiedy wycofywała się głębiej w cień, bystrooki łowca dostrzegł, że na jej szyi dynda jakiś osobliwy przedmiot. Trudno było dokładnie stwierdzić z tej odległości czym jest, lecz wyglądał zupełnie jak... pierścień na łańcuszku.