| Paweł Jasienica.
Koledzy/koleżanki powyżej wykonali dobrą robotę, ale mnie nie chce się szukać po necie. Data śmierci - chyba 1970. Pisał z pasją, językiem, który zasysa czytelnika bez reszty. Piewca polskiej historii, nieubłagany wróg czerwonych, a którymi ścierał się przez całe swoje literackie, powojenne życie. Autor wspaniałych esejów poświęconych naszej historii. Według niektórych historyków tezy przezeń formułowane są ortodoksyjne, ale podejrzewam, że to marksistowscy historycy, bo główną osią sporu było to, że Jasienica dostrzegał i uznawał wpływ jednostek na bbieg historii, czego marksiści nie uznawali. Jakże to? Przecież bieg historii ustalają drobne, ewolucyjne zmiany jakim podlegają masy - tak zdaje się to interpretowali.
Jasienica naskrobał wiele książeczek. Polecam m.in.:
"Polska Piastów"
"Polska Jagiellonów"
"Rzeczpospolita Obojga Narodów"
"Świt słowiańskiego jutra"
"Słowiański rodowód"
Tytułów jest znacznie więcej. Po lekturze tych na pewno sięgniecie po kolejne. |