Odpowiadając na pierwsze pytanie - dobry gracz jest to istota, z którą z różnych względów dobrze współpracuje się MG oraz pozostałym graczom zarówno na polu świata rzeczywistego (przed i po sesji), jak i świata stworzonego w wyobraźni (w trakcie sesji).
Fakt, że takiego gracza powinna charakteryzować przede wszystkim chęć do gry nie ulega wątpliwości.
Sądzę, że po drugie dobry gracz nie powinien kłócić się z MG, tylko respektować zasadę, iż ma on zawsze rację. Oczywiście, Mistrz Gry nie jest alfą i omegą, lecz jedynie człowiekiem i jak każdy człowiek może się mylić, jednak nawet w takim przypadku gracz, który zauważył błąd powinien siedzieć cicho, zamiast rozpocząć dyskusję, która wszystkim zepsuje zabawę. Nie oznacza to, że MG nie można w ogóle zwrócić uwagi na ten, czy inny mankament. Po prostu trzeba zrobić to po sesji i bez krzyków.
Wyobraźnia, o której pisała moja przedmówczyni,
Geisha - nie da się ukryć, że jest to cecha niezbędna to stworzenia ciekawej postaci. Ponadto coś, co nie pozwoli, aby wszyscy bohaterowie danego gracza różnili się od siebie jedynie imionami, ewentualnie rasami, a byli dokładnie tacy sami pod względem sposobu zachowania, czy charakteru.
Umiejętność wczuwania się w postać i okazywania tego przez odpowiednią grę. To chyba oczywiste. Ułatwia kontakt z pozostałymi bohaterami, a MG, który dostrzega na twarzy gracza na przykład strach daje satysfakcję i motywuje do dalszego prowadzenia.
Zresztą, wspominał już o tym
Sheol.
Znajomość świata i zasad, niekoniecznie bardzo dobra, jednak wystarczająca, aby orientować się w realiach, z jakimi przyjdzie mu się mierzyć na sesjach, tak, by bohater mógł odpowiednio reagować na różne napotykane podczas przygody zjawiska.
Umiejętność oddzielenia wiedzy gracza od wiedzy bohatera.
Pewne rzeczy, o których pisał
bratek, takie, jak posiadanie karty postaci na sesji, czy własnych kostek, a także pomoc w jej zorganizowaniu poprzez przynoszenie jedzenia wydają mi się dość oczywiste i mieszczą się w punkcie pierwszym, a więc chęci do gry.