| Jeden z funkcjonariuszy odwrócił się w waszą stronę, natomiast drugi z nich wyprowadzał już Kajetana na zewnątrz.
Twarz tego, który zaczął właśnie z wami rozmawiać była bez wyrazu. Jak gdyby była to rutyna.
- Zabieramy go do przychodni rejonowej przy ulicy Ułanów. Jest to ośrodek, który współpracuje z Policją. Tak może z nami Pani iść. – chwilkę odczekał patrząc po was
- Panom radzę zmienić ton. Mamy prawo go zabrać... – uśmiechną się szyderczo -... tak samo jak panów. Dziesięć minut temu premier wydał pozwolenie na zatrzymanie każdego względem kogo zachodzi podejrzenie bycia mutantem. Każdego kto przejawia jakiekolwiek nietypowe skłonności. Przy czym weryfikacja tych ‘nietypowych skłonności’ należy do funkcjonariuszy... Czyli nas! – Uśmiech zapełnił jego całą twarz, tylko oczy wyrażały pogardę i drwinę.
Odczekał chwilę – To jak jedzie Pani, a może wszyscy się wybieracie. Proszę bardzo nasza furgonetka ma dużo wolnego miejsca. Szczególnie w tylnej części, w przedziale z kratami.
To nie będzie konieczne – usłyszeliście głos Tomka za wami – Pojedziemy za waszym radiowozem.
Funkcjonariusz wyszedł nie mówiąc już nic. Tomek podał wam wierzchnie ubrania. Widzieliście, że jest lekko zdenerwowany całą sytuacją tak jak wy.
Odchrząkną – Posłuchajcie. Starajcie się nie wypalać z takimi tekstami – powiedział patrząc na męską część – Widzicie, że są nastawieni agresywnie. To na pewno jakaś pomyłka. Nie dopuszczam do siebie myśli, że Kajetan może być mutantem. Choć z przykrością muszę stwierdzić, że także jej nie odrzucam. A teraz chodźmy. Pogadamy jeszcze w samochodzie.
__________________
Nobody is perfect |