Wyspali się, odpoczęli i zjedli - nie było źle. Pomijając kolejny
durny sen. A raczej lepiej niż w kopalni - oczywiście dopóki dwa plemiona gnolli nie zaczęły się o nich żreć. Tamci zapewne chcieli ich albo na rożen, albo wymienić u Lanthisa na święty spokój. No bo niby co innego? Ci debile tu na to nie wpadli, więc póki co zostawili ich sobie "na wszelki wypadek". Przynajmniej tak się zdawało Amber, bo ta cała gadka, że nie mogą ich wyprowadzić na zewnątrz przez elfa była śmieszna. Gnolle żyły tu pewnie "od zawsze" i w naturalnych korytarzach na pewno radziły sobie lepiej niż strażnicy - jakoś do tej pory ich omijały! WIęc bez problemu wyprowadziłyby ich na zewnątrz. Zresztą dopiero jakby Lanthis znalazł ich w gnollej wiosce, to dałby śmierdzielom popalić! A one zachowywały się jakby ta ich nora była niewykrywalna. Śmieszne... tylko że dziewczynie wcale nie było do śmiechu. Nie miała zamiaru czekać spokojnie na wściekłego elfa, nawet z pełnym brzuchem. Z drugiej strony walka z kilkudziesięcioma gnollami też przecież nie wchodziła w grę (choć czarniawy chyba uważał inaczej). Może jakby wziąć tych staruchów na zakładników... Tyle że gnolle pewnie rządziły się zasadą "władza w rękach silnych" i wcale by się nie przejęły utratą "mędrców". A oni mieliby już kompletnie przechlapane.
A może gdyby przekonać gnolle, że oni mają sposób na zapobieżenie przebudzeniu tego całego Cudaka i w tym celu muszą się dostać do wioski ludzi, którzy go wcześniej uwięzili? Loczek miał gadane; może by mu się udało? Szeptem wyłożyła reszcie swój pomysł zanim starszyzna zdołała zbliżyć się na tyle, by ich usłyszeć.