Inferian

-Przykro mi ale nie mogę całkowicie pominąć wystawienia mandatu. Wystawiłem panu najniższą cenę. Biorąc pod uwagę, że ostatni czas nie jest dla pana sprzyjającym. Oczywiście może pan się odwołać do wyższego organu, aby umorzyli go panu. Powinien się pan i tak cieszyć, bo patrząc na ten samochód to istna ruina.
Tom widząc w lusterkach jadący samochód, chwilę zastanawiał się – czy ta kierownica jest tak rozluzowana, czy to Larry już przed nią zasypia? – było to zaiste dziwne, bo właśnie to Larry prowadził samochód przed incydentem i do tego był mniej zmęczony niż sam Tom. Ale biorąc pod uwagę, że jego młodszy kolega może jednak powoli zasypiać, delikatnie zatrzymał się, tak aby tamten miał także na to miejsce.

Wyciągnął kluczyki ze stacyjki i upewnił się że nie zostawia w nim nic czym mógłby posłużyć się Xavier. Przy czym wziął kubek z kawą. Podszedł do samochodu w którym siedział partner.
-Stary wszystko w porządku? To jeszcze tylko kilka kilometrów. Masz tu kawę, mi pomogło trochę może i ci się nada.

-Czy jedziemy dalej, czy może wolisz, abym ja pokierował tym gratem ?