kymil

Szarża "Grzecznego" wielkoluda w pogoni za Ryżym skończyła się szczęśliwie dla Marlonna i reszty kompanionów spod ciemnej gwiazdy. Byczek Matt trochę oberwał bełtami, ale czego się nie robi dla dobra drużyny, prawda?

- Też reagujesz na czerwony kolor Burgen, tak jak minotaury? - zagaił przyjaźnie Marlonn, doskakując do tunelu, który wiódł w głąb biblioteki.

Znając ich szczęście opadał zapewne w cuchnące wilgocią podziemia. Choć biorąc pod uwagę, że za ich plecami grzało jak w piekle, może to i lepiej?

Gdy tylko zajrzał w głąb korytarza, przywitały go bełty ariergardy Castellsa. Jeden grot sypiąc iskrami zarysował ścianę i zdobiące ją reliefy.

- Ajaj! - zakrzyknął Marlonn. - Gagatki chcą kąsać.

Jego wzrok padł na płonące drewniane pulpity czytelnicze, krzesła, a następnie stojący na uboczu sporawy wózek do przewożenia inkunabułów. Z uśmiechem na gębie półelf dopadł do wózka i począł układać na nim księgi. Gdy zabrał ich wystarczającą ilość, chwycił za nogę tlącego się krzesła i podpalił nim książki. Płonącą całość docisnął blatem pulpitu.

- Dobra nasza! - zakrzyknął, z całej siły pchając biblioteczny wagonik w kierunku opadającego korytarza.

- Chcecie zabawy, bydlaki? To proszę, kurwa, bardzo! - to mówiąc zepchnął płonący wózek w dół korytarza.

Rozległ się zgrzyt, gdy kółka wagonika odpadały na stopniach, ale raz rozpędzonej przesyłki nie dało się zatrzymać. Musiała dotrzeć na miejsce.

Rozległ się huk i krzyki.

Półelf odczekał trzy uderzenia serca i pomknął w głąb tunelu z mieczem w dłoni.